Dal primo ristorante d'Italia alle piole
ในหนังสือเล่มนี้เริ่มต้นจากการทำอาหารตามฤดูกาลของโรมันตามถนนที่ลงไปยัง Liguria เพื่อแลกเปลี่ยนธัญพืชและไวน์กับเกลือ น้ำมัน และสต็อก จาก Francesco Chapusot หนึ่งในยุคกลางที่เล็งเห็นถึงส่วนผสมของพาสต้าที่มีส่วนผสมน้อยที่สุด , condita poi กับลาและ formaggio grattugiato, เวอร์มุตและเปปเปอร์โรน di Carmagnola. Nei primi capitoli – ขอบคุณเอกสารสำคัญของ La Cucina Italiana – si scava nelle opere storiche, dove un mancano le curiosità, come il fatto che nella Torino di Carlo Alberto esistesse già la pentola a pressione (le pentole autoclavi con coperchio a vite ) e si parlasse di importare funghi allevati, ma reed di quali petro i migliori macellai torinesi. ในยุคปัจจุบัน più che i ricetri dei cuochi di nobili e signori, sono i ristoranti ad aver testimoniato l'evoluzione e la crescita anche sociale ed economica delle città. ในโตริโน ร้านอาหารแห่งแรกในอิตาลีคือร้าน Del Cambio เมื่อวันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 1757 หากเป็นเพลงที่คล้องจองกันเป็นวัฏจักร semper fedele a se stesso, ma c'erano anche le osterie popolari y le piole Tra le più antiche, in città c'è que Caffè Vini Emilio Ranzini che è in via Porta Palatina sin dagli anni Sessanta, ma anche il ben più “anziano” ristorante trattoria Ponte Barra che si trova in corso Casale 308, e vecchie fotografie testimoniano การมีอยู่ของเขาได้รับในปี 1902 ในเล่ม ถ้าประวัติศาสตร์ของประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่ ส่วนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ oramai chiusi ของ loro menù che fondevano cucina francese e piemontese
การเข้ามาของสินค้าและอาหารจากภาคใต้
ระหว่างปี พ.ศ. 1958 ถึง พ.ศ. 1963 ชาวภาคใต้มากกว่า 1.300.000 คนละทิ้งทรัพย์สินเพื่อโอนย้ายในภาคกลางและภาคเหนือของอิตาลี Tra essi sono più di 800.000 coloro che si dirigono verso le grandi città del triangolo industriale, prima tra tutte Torino. ในช่วงเวลากว่าทศวรรษเล็กน้อยที่เดินทางมาจากทางใต้สู่เมือง centinaia di migliaia di persone, lasciarono i campi per lavore in fabbrica, e portarono in città le proprie abitudini alimentari. เอกสารสำคัญเชิงลบของ Museo di Torino si ricorda also a filastrocca, moltofuse tra i bambini della Puglia: “Torino, Torino, che bella città, si mangia, si beve e bene si sta!” ไม่ใช่ nacquero subtilo però nuovi ristoranti come accade oggi, l'uscire a mangiare will be a lusso, ma questa cultura rimase chiusa nelle case. A porta Palazzo però i banchi cominciarono ส่วนผสมที่เฟื่องฟู mai visti, eat cime di rapa, peperoncini, soppressate e caciotte. Piuttosto che ai ristoranti, il libro guarda quindi alle gastronomy, che oltre a mettere in แสดงความเป็นเลิศของอาหารท้องถิ่น, portano ใน città และ tipicità locali. Nascono prima panifici กิน ทาราลลิฟิซิโอ อิลโคโว และ y ปานิฟิซิโอ พุกลีเซ e poi le gastronomy Regionali negli anni Novanta นำหน้าด้วย pasticcerie, soprattutto siciliane e napoletane, che dagli anni Sessanta e Settanta fanno conoscere a tutti i torinesi la tradizione pasticcera del Sud Italia: Pisapia ใน San Salvario, Pasticceria Primavera ใน Vanchiglia, Auriemma ใน Barriera di Milano. ฉันแนะนำ aprire ristoranti furono เช่นเดียวกับในมิลาน ฉัน toscani Prima Trattoria คือ อิล กัตโต เนโรทอดสมอใน attività dal 1952 และ dove anchor ถ้าเสิร์ฟ l'Insalata di mare (ricetta จาก 1960), prosciutto tuscano al colletto และ fiorentine และ poi บัลโบ, da trattoria piedmontese แปลงเป็น tuscany negli anni ใน cui la cucina di Firenze e dintorniera di moda ในหนังสือถ้าพูดถึงเรื่องนี้ ทรัตตอเรีย วาเลนเซียซึ่งถูกสังหารโดยวัลเตอร์ บรากา เจ้านายของเธอในปี 1978 มาถึงโรวีโกในปี 1957 เพื่อร่วมกับลูกพี่ลูกน้องของเธอที่หนีอพยพในเมืองเวเนโตทันทีหลังจากโศกนาฏกรรมของชาวโปแลนด์ ทาร์เกท 1969, the ซาน โดเมนิโก ทรัตโตเรียซาร์ดา แทรกฉันเข้าไป เบเนดิกต์ (พ.ศ. 1966), sono sono invece due esempi di chi per primo portò il pesce in città.
Farinata ใน bicicletta และพิซซ่า al padellino
Prima della Seconda สงคราม mondial ใน Torino ไม่มีร้านพิชซ่ามากมาย, racconta semper il libro, ถ้าฉันลองเฉพาะฟารินาตากับคาสตานักชโช ดิ ทราดิซิโอเน ทอสกานา การตัดสินใจของฉันไม่ใช่พิซซ่านโปเลตานา หอยทากเหล่านี้และพิซซ่าไอโอลีตัวแรกที่อพยพเข้ามาในเมืองคือชาวทัสคานีและลิกูเรียนของพวกเขาเอง ซึ่งใช้นกแก้วและขนบธรรมเนียมประเพณี Come appunto quella della farinata, che fino agli anni Cinquanta veniva portata in giro sul manubrio dagli ambulanti della bicicletta nella teglia tenuta calda con The carbonella ยัง se il boom è scoppiato partire dagli anni Cinquanta, il tegamino (o padellino), la vera pizza di Torino, è comparsa in città sin dagli anni Trenta, nei forni เชี่ยวชาญด้าน farinate Tra i locali storici ถ้าคุณพูดถึง พิซเซอเรีย ดา อัลบ้า ดิ คอร์โซ รัคโคนิกิ, Cecaฉันผ่าน Nicola Fabrizi และผ่าน Madama Cristina ดา จีโน่ ผ่าน Monginevro (เปิดในปี 1935) ดา มิจิ ผ่านทาง San Donato (เปิดในปี 1971) พอลโด ผ่าน Dante di Nanni (เปิดในปี 1939) อัศวิน di Corso Vercelli (เปิดในปี 1958) และผู้ประกาศข่าว อ้างความดีของฉัน di corso Casale (ไอ พีดี เดลลา คอลลาลินา ดากลี อันนี เซ็ตทันตา), Michele ใน piazza Vittorio (เปิดในปี 1922 โดยมี farinata และ castagnaccio และ dagli anni Trenta รวมถึง l'offerta della pizza al tegamino ด้วย)
Torino oggi, dal kebab (อาหาร) alla cucina Nikkei
ใน Torino il kebab è มาถึงที่ metà anni Novanta grazie agli egiziani, ซินแบดเคบับ มี infatti เปิดในปี 1993 ลูกพี่ลูกน้องชาวตุรกี, anzi Kurdish, ad aprire i battenti in città è stato invece เคอร์คุกคาเฟ่ศ. 1995 แต่ Torino มีอยู่ในปี 2000 ในฐานะร้านอาหารเพียงแห่งเดียวในยุคนั้น: เคบับ "กูร์เมต์" แห่งแรกจากประเทศ Ergülüเปิดมันแล้ว กลางเขามาจาก Turchia ถึง Torino และด้วย voglia di far เขาได้รู้จัก sua cucina ai torinesi มี fatto puntando sulla qualità และ ancora oggi เตรียม i döner (i grandi spiedi verticali) กับเนื้ออิตาลี di vitello ogni giornoสำหรับพานินี่ใส่เครื่องเคียงแบบปีอัตติของอาหารตุรกีที่ทำจากวัตถุดิบสดใหม่ของแคว้นปีเอมอนเตส ตอนนี้ใช้ได้สองทิศทาง ในหนังสือ ifripercorre por la storia della cucina cinese, di quella indiana e giapponese en città. ถ้าไม่ใช่ซูชิ จะใช้ชื่อหนังสือว่าอะไร Il primo locale, aperto da imprenditori cinesi, risale al 1995, Mente nel 1997 เมษายน vez วาซาบิ, primo ristorante giapponese ใน città il cui titolare หลุม davvero nipponico. แต่เพื่อสรุปการเดินทางครั้งนี้ ฉันจะพูดถึงร้านอาหารที่ได้รับรางวัลมากมายซึ่งเป็นตัวแทนของร้านอาหาร Torinese ในปัจจุบันได้เป็นอย่างดี ชั้นดาดฟ้า. Fa alta cucina Nikkei, quindi เป็นส่วนผสมของประเพณีเปรูและ Giapponese, nata slab nipponiche emigrazioni del XIX secolo, oggi soprattutto แพร่กระจายในอเมริกาใต้ การจัดเตรียมของเชฟอเล็กซานเดอร์ โรเบิลส์ ซึ่งเป็นชาวเมืองกุสโกและชาว Giapponese nonna นั้นถือเป็นการจัดเตรียมของเชฟอเล็กซานเด สำหรับเรื่องราวดั้งเดิมและแบบไม่ตายตัวเกี่ยวกับสิ่งที่โซโนมีอิทธิพลต่อเขา และสิ่งที่โตริโนคืออะไร oggi
