La sonorilo sonas ankro, ĝi anoncas la alvenon de la gastiganto, ne de la tablo. Se vi turnas la ruota degli esposti da cui, limonado estas servata kaj la orto delle monache si è trasformato in a giardino. Alabamo Monaĥejo Santa Rosa ili inventis la sfogliatella santa rosa e quattro secoli dopo la servono ancora – en klasika versio, deserto kaj persino salata. La sfogliatella Santa Rosa - aŭ meglio "la Santa Rosa" e basta - estas unu el la plej konataj el ŝi napoletana kukaĵo kaj el la itala kuirarto tutta. Oggi la si trova a po' ovunque, man in the Settecento la si preparava (così vuole la legenda) in unico luogo: a monastery arroccato in Costiera Amalfitana.
Li Monaĥejo Santa Rosa se ĝi leviĝas por trudi sin sur promontorio kiun ĝi havas Conca dei Marini, malgrandaj kilometroj da Amalfi, kaj venne konstruita de 1680 pluen de la Pandolfo-familio por la Vittoria primogenita figlia (ordinata suora verŝajne più che per fede, por eviti di disperse il heredaĵo en doto). Dominika Monaca, nuna la nomo de Suor Maria Rosa di Gesù kaj la granda monaĥejo estis dediĉita al Santa Rosa da Lima. Santa Rosa da Lima estis morta dum dek jaroj, ŝi estis nobla de origino, pura leĝo kaj ŝia sindonemo alportis ŝin al rinchiudersi en cella por prediki fra autoflagellazioni kaj digiuni, bone kaŭzi morton. A dopo all'alora Santa Rosa Konservatorio la fratino de la monaĥejo inventis dolce sostanzioso per lenire gli appetite dela madre superiora kaj dediĉis ĝin al la sanktulo, de kiu la nomo de Santa Rosa. Esatto, proprio a lei, ke se ĝi estus lasciata mi mortus pro famo.
De la rakonto ĝis la moderna pasticceria
Le versioni sulla nascita del dolce sono molteplici, come spesso accade nella storia cucina. Alia monaĥejo kaj pretendi la inventon, tiu napoletano de ĝi Sankta Kruco de Luccama già prima en 1570, Bartolomeo Scappi, Cuoco che aveva servito papi e cardinali, nonché autore di uno dei vasti ricettari mai scritti, citava una ricetta di “orecchine, et sfogliatelle piene di bianco magnare”. Sembrava pasta già la medesima, il ripieno asomigliava ricetta probable de araba origino, costituita perlopiù da composto bazita sur latte di mandorla aŭ latte besto, petto di pollo aŭ polpa di pesce, zucchero, farina di riso. Ni diras ke a secolo dopo la ricetta venis perfezionata in better, la sua diffusione contemporanea la si deve però al pasticciere Pascual Pintauro, che ai primi dell'Ottocento modifis la originalan ricetta ottenuta forse da una zia monaca. Eĉ se dolĉa donaco oramai in tutti i bar e le pasticcerie di Napoli, ancora oggi è ebla gusto l'originale sfogliatella di Pintauro il cui laboratorio, seppur kun nova administrado, è sempre lì en via Toledo, kun la vecchia insegna perfekte konservi. Kaj al la Monaĥejo Santa Rosa evidente.
La originala Ricetta, che non si fa più
En la Settecento le suore, kun farina, zucchero e latte, ili kreis tre saporitissimo dolce e vollero por doni apartan aspekton che ricordasse il cappuccio monacale aŭ a conchiglia, preskaŭ por elvoki gli elementi più reprezentant del luogo: il convento e il mare. . En la corso dei secoli la sfogliatelle Santa Rosa subite havas qualche lieve mia grava ritocco en la dozado de la ingredienco kaj en la modelado de la formo, maldika ad arrivedre al la gusto kaj all'aspetto aktuala. Citante la lokon de la Regiono Kampanio, la bazo de la ripieno estis komence farita el semolo, latte, zucchero e frukto secca rigenerata nel rosolio, la crema ottenuta veniva adagiata quindi su una "pettola", tio estas una sfoglia ricavata spianando a piccola quantità. di impasto por la preparado de pano kiu estis stati aggiunti sugna, zucchero kaj iom di vino, maldika ĝis riĉa en friebla pasto frolla, dua "pettola" delle stesse dimensioni della prima servis por ricoprere semola kremo. La karakteriza formo de la cappuccio monacale per essere, poi, adagiato en la forno caldo kaj infine ornamita per kremo kaj amareno devenas de dolce fu.
Dolci conventuali e ricorrenze: Santa Rosa la 30-an de aŭgusto
I dolci conventuali come in altri paesi europei venivano prodotti per le famiglie della zona, regalati o, meglio, vendti per sustaine le casse dei monasteri. Kiu havas Conca dei Marini la tradizione si ripeteva ogni anno il 30-a de aŭgusto, tago de Sankta Rozo, kaj ancora oggi daŭre havis ĉiujare sanktan dediĉitan al tiu sfogliatella. Il ripieno tamen estas semolino, ricotta, canditi, uova, aroma di cannella kaj zucchero formato. La sfoglia esterna, composta di farina, salo kaj akvo kuirita longe por akiri la ĝustan konsistencon, se ĝi prezentas riccia kaj guarnita kun pasticcera kremo kaj amarene sciroppate.
Donu al monaĥejo bonegan hotelon
Le monache hanno abitato il grande monastero cultivating spezie per preparare medicinali e rimed per le malattie con i fiori e le erbe officinali dei propri giardini, orti terrazzati inside the wall of the monastero and oggi tramutati in lussureggianti giardini pensili. Lia edzino vivis ĉi tie ĝis 1912, kiam la lasta fratino mortis kaj la monaĥejo revenis al la komunumo kaj venis al la domo por ĉi tiu eta ŝanĝo en hotelo por unu sessantina d'anni, prima di essere di new abbandonato negli anni Ottanta. En 2000, la usona entreprenisto Bianca Sharma, dum krozado en la Golfo de Salerno, estis trafita de la masiva konstruo en degrade, kiu regis la spektaklan promontorion, ŝi iris al la punkto de akiri la posedaĵon kaj transdoni ĝin al la Amalfi Coast por daŭrigi. la skrupula restarigo kiu , nell'arco dieci anni, devus transformi ĝin en luksan butikhotelon. En 2012 estis finfine baldaŭ kaj en 2022 estis festeggia i dieci anni.
La kuirejo de la kuiristo Alfonso Crescenzo
Da ogni finstra si vede il sole e il mare, la konservativa restoracio konservis la originalan strukturon kaj se mi dormis en tiu delle monache, en la ĝardeno sed se ĝi havis ikonecan senfinan naĝejon kaj fra le più belle al mondo kaj Il Refettorio è un ristorante stellate. la nova kuiristo Alfonso Crescenzo Se vi okupas ĉiujn manĝaĵojn kaj trinkaĵojn en la hotelo, slab sfogliatelle classiche che accolgono gli ospiti in camera al loro arrivo but alle versioni rivisitate. Ĉe la fino de la gustuma menuo, la sfogliatella konservas sian formon kaj ingrediencojn, sed estas transformita en duonfreddo. Collation Il Santa Rosa invece estas suso franca rostpano kun prosciutto di maiali locali, uova in camicia kaj fonduta di provolone. La collazione estas destinita por la sola celo de la 22 ĉambroj de la hotelo, kaj frua vespermanĝo estas aparte ankaŭ al la gastoj kiuj kapablas panzare all'ombra dei limoni al ristorante Antica Rosa con i piatti più classici della cucina partenopea, aŭ mi havos vespermanĝo sur la teraso de la restoracio Stellato Il Refettorio.
Five stelle lusso amato dagli americani, il Monastero Santa Rosa estas unu el la lokoj pli amati por la geedziĝopropono ankaŭ dai lokanoj kaj da multaj italaj: ekzistas pacchetto geedziĝopropono "soddisfatti o rimborsati". Mi legis, ke vi diras ne, vi rimborsano, kaj malbone estas bone ingoiare l'amaro boccone kun morso di sfogliatella Santa Rosa.
