นานก่อนที่ฉันจะได้พบกับเด็กชายที่ฉันจะแต่งงานและมีลูกสาว ฉันคิดว่างานและการเกิดของฉันจะเป็นอย่างไร ฉากที่หลากหลาย บางครั้งฉันกำลังอาบน้ำคลอดบุตรกับแบรด พิตต์ สามีของฉันโดยถือผ้าเย็น ๆ ไว้ที่หน้าผาก บางครั้งเขาก็อยู่ในกระบวนการพิชิตการเกิดตามธรรมชาติ หายใจเจ็บปวดอย่างแชมป์เปี้ยน (ฮ่าฮ่า!) บางครั้งฉันจะมองเข้าไปในดวงตาที่ง่วงนอนของลูกน้อยหลังจากทำงานเหน็ดเหนื่อยมาหลายชั่วโมงโดยคิดว่า "ว้าว มันคุ้มค่า" แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงในนิมิตเหล่านี้ นั่นคือการปรากฏกายของแม่ข้าพเจ้า
ฉันกับแม่สนิทกันมาก เรามีข้อจำกัดน้อยมาก สิ่งที่นักบำบัดโรคบอกฉันอยู่เสมอเพราะฉันต้องทำงานเพราะมัน "ไม่ดีต่อสุขภาพ" แต่สิ่งนี้ได้ผลสำหรับเรา เพราะความสนิทสนมนี้ ฉันคิดเสมอว่าแม่จะอยู่ในห้องเมื่อลูกของฉันเกิด
ฉันไม่เคยคิดว่าสามีของฉันซึ่งเป็นผู้เตือนสปอยเลอร์ไม่ใช่แบรดพิตต์อาจไม่ได้อยู่ในความคิดนี้ เมื่อฉันพูดกับเขาแบบสบายๆ เขาไม่ตอบสนองกับอารมณ์ที่ฉันคาดไว้ แต่เขาไม่ได้ต่อต้านโดยสิ้นเชิง ฉันคิดว่าฉันจะทำมันอีกครั้งเมื่อฉันได้ดูวิดีโอเกี่ยวกับการเกิดและตระหนักว่าฉันต้องการอะไร สมมติว่าศูนย์ของฉันไม่กระตือรือร้นที่สุด ความฝันที่จะได้ผ้าขี้ริ้วผืนใหม่บนหน้าผากของฉันนั้นไม่น่าจะเป็นจริง และฉันรู้ว่าฉันต้องการให้แม่อยู่เคียงข้างฉันเพื่อช่วยเหลือและสนับสนุนสามีของฉันด้วย
กรอไปข้างหน้าสองสามสัปดาห์และเราอยู่กับกฎหมายของฉันในวันหยุด “กะทันหัน” แม่บุญธรรมถามฉันเกี่ยวกับแผนการเกิดของฉัน ฉันสัมผัสได้ทันทีว่าการยึดครองที่เป็นศัตรูกำลังดำเนินอยู่ สามีของฉันพูดอย่างชัดเจนกับแม่ของเขาเกี่ยวกับความปรารถนาของฉันที่จะให้แม่อยู่ในห้องระหว่างคลอดและคลอดบุตร และเขากำลังจะหาคำตอบว่าเหตุใดสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้น เกิดขึ้น. ฉันจะไม่ลงรายละเอียด แต่โดยพื้นฐานแล้ว แม่บุญธรรมของฉันโน้มน้าวสามีของฉันว่าไม่ควรให้แม่อยู่ในห้องเมื่อฉันคลอดบุตร ของลูกน้อยของเรา เธอบอกว่ามันเป็นช่วงเวลาพิเศษสำหรับสามีและภรรยาไม่ใช่เวลาที่จะแบ่งปันกับคนอื่น เธอบอกว่ามันไม่ยุติธรรมที่สามีของฉันจะมีแม่ของฉันอยู่ที่นั่น แม้ว่าเขาจะไม่สบายใจกับมันก็ตาม แม้แต่พี่สะใภ้ซึ่งข้าพเจ้ารักและเคารพก็ยอมรับ ทันใดนั้นสามีของฉันก็ขัดกับแนวคิดดั้งเดิมโดยสิ้นเชิง ฉันไม่กลับมา ฉันรู้สึกถูกหักหลังโดยสิ้นเชิง ฉันเจ็บที่สามีไม่ได้แสดงความรู้สึกอย่างชัดเจนก่อนเผชิญหน้ากับแม่และน้องสาวของเขา ฉันเข้าใจว่าฉันไม่ต้องการให้แม่อยู่ในห้องเพื่อแบ่งปันช่วงเวลาอันเหลือเชื่อนี้กับเรา ฉันพยายามปกป้องความคิดเห็นของฉันและอธิบายว่าจนถึงจุดนั้น ฉันไม่รู้ว่าสามีของฉันไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ แต่คำพูดเหล่านั้นยังติดอยู่เบื้องหลังลูกบอลขนาดใหญ่ในลำคอ ฉันล้มตัวลงนอนกับพื้น ร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง และพยายามจะทิ้งสถานการณ์ที่อึดอัดไว้ข้างหลังเราจนกว่าเราจะกลับถึงบ้าน
ฉันรู้สึกห่างไกลจากสามีมากในเวลาที่ฉันคิดว่าเราควรใกล้ชิดกันมากขึ้นกว่าเดิม
เมื่อเราตกลงกันได้หลังจากการเดินทาง ฉันพยายามอธิบายให้สามีฟังว่าเขาสำคัญกับฉันเพียงใด แต่เขาไม่เคลื่อนไหว เขาย้ำสิ่งที่แม่พูด และฉันเริ่มรู้สึกว่าเขาแค่ลดเท้าลงเพื่อเอาเท้าลงเท่านั้น ฉันไม่สามารถอธิบายให้แม่ฟังได้ว่าอะไรที่ทำให้การพาแม่ไปคลอดในห้องคลอดและตอนคลอดเป็นเรื่องยากนัก และทุกครั้งที่เราพยายามพูดคุยเรื่องนี้ เราก็จบลงด้วยการต่อสู้ครั้งใหญ่ เขาจะขอร้องเธอด้วยน้ำตาที่สะอึก (กรีดร้องจากฮอร์โมนการตั้งครรภ์!) และเขาก็จะหน้าแดงและหงุดหงิด เราไปมาเป็นเวลาสามเดือนที่ทนทุกข์ทรมาน ฉันจะบอกข่าวกับแม่ได้อย่างไร? เขาอกหักและเขารู้ว่ามันจะเป็นเช่นกัน ฉันนอนไม่หลับ ฉันรู้สึกห่างไกลจากสามีมาก ในเวลาที่ฉันคิดว่าเราควรใกล้ชิดกันมากกว่าที่เคย หลังจากนั้นไม่นานเราก็มาถึง "การประนีประนอม" แม่ของฉันจะอยู่กับเราเพื่องานส่วนใหญ่ของฉัน แต่เมื่อเธอเริ่มกดดันเธอก็จากไป จริงๆ แล้ว มันทำให้ฉันแย่กว่าไม่มีเลย แต่ฉันขอบคุณที่ฉันขยับเข็มไปที่หัวข้อ
สิ่งต่าง ๆ เปลี่ยนไปเมื่อ (ใครโทรมา?) สามีและฉันดูวิดีโอการคลอดในชั้นเรียน HypnoBirthing ในทุกวิดีโอที่เราดูมี อย่างน้อย ผู้สนับสนุนในห้องนอกเหนือจากพันธมิตร ในวิดีโอหนึ่ง แม่ผัวมีพ่อแม่ ลูกสะใภ้ และเพื่อนอยู่ในห้อง! หากคุณเคยเรียนหลักสูตร HypnoBirthing คุณจะรู้ว่าวิดีโอเหล่านี้ค่อนข้างเข้มข้น ความจริงที่เกิดอย่างชัดเจนเมื่อมองมาที่สามีของฉันด้วยใบหน้าซีดเผือดและประหม่า และความคิดที่จะอยู่คนเดียวก็เริ่มสั่นคลอนเขาอย่างเห็นได้ชัด บ่ายวันหนึ่ง ขณะที่เรากำลังเดินไปที่รถหลังเลิกเรียน เขา "อย่างเฉยเมย" หลุดออกมาว่าบางทีอาจเป็นความคิดที่ดีที่จะมีแม่ของฉันอยู่ที่นั่น เธออธิบายว่าเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการมีคนช่วยเหลือหลายคนในห้องระหว่างคลอดเป็นเรื่องปกติแค่ไหน เพราะแม่และน้องสาวของเธอมีเพียงแค่คู่สมรสเท่านั้น กับพวกเขา แม้จะรบกวนจิตใจฉันเสมอที่คิดว่าเขาใส่ใจสิ่งที่พวกเขาคิดมากกว่าที่ฉันรู้สึก แต่ฉันไม่เคยรู้สึกโล่งใจจากชีวิตของฉันเลยเมื่อเขายินดีจะแบ่งปันประสบการณ์กับแม่ของฉัน
ฉันถูกแต่งตั้งเมื่อสองสามสัปดาห์ก่อนถึงวันครบกำหนด และแม่ของฉันก็อยู่ที่นั่นตลอดเวลา และขอบคุณพระเจ้าที่เขาเป็น! เธอและสามีของฉันเป็นทีมที่ยอดเยี่ยม งานของฉันใช้เวลานานและหนักหน่วง และถึงแม้สามีของฉันกำลังเอาผ้าผืนใหม่มาคาดที่หน้าผากของฉัน แต่เขาต้องการการสนับสนุนจากแม่มากกว่าฉัน ฉันมีเลือดออกและต้องผ่าตัดไม่นานหลังจากที่ลูกที่แข็งแรงของฉันคลอดออกมา และฉันไม่รู้ว่าสามีของฉันจะทำอะไรถ้าเขาอยู่คนเดียวตลอดเวลา ศัลยกรรมของฉัน
นอกจากการผ่าตัดที่คาดไม่ถึง มันคือทุกสิ่งที่ฉันใฝ่ฝัน ฉันรู้สึกขอบคุณมากที่มีโอกาสได้ใช้ชีวิตในช่วงเวลาที่สวยงามเช่นนี้กับแม่ที่อยู่เคียงข้างฉัน เหนือสิ่งอื่นใด ฉันสามารถมองเข้าไปในดวงตาที่ง่วงนอนของทารกและพูดว่า "ว้าว คุ้มจริงๆ"
