मला वर्षाच्या शेवटच्या सुट्ट्या नेहमीच आवडतात: बर्फ, सुट्ट्या, कुटुंबासह वेळ घालवणे, जेवण. प्रामाणिकपणे, पारंपारिक थँक्सगिव्हिंग डिनर माझ्यासाठी जवळजवळ प्रत्येक बॉक्स तपासते. तुर्की? होय, मॅश केलेले बटाटे? एकदम. क्रॅनबेरी सॉस? निरपेक्षपणे आवश्यक आहे. अरे, आणि रताळे ब्रेड? होय, माझ्याकडे पाच सर्व्हिंग असतील.
तुम्हाला स्‍वत:चे लाड करण्‍याचे असेल, तर सुट्टी ही वेळ आहे, पण जसजसे माझे वय वाढत जाईल तसतशी मला या सवयीची जाणीव होत आहे. लहानपणी आणि वजन न वाढवता मला हवे ते खायला मिळणे मी गमावतो. आता, सुट्टीच्या हंगामाच्या शेवटी मला अजूनही सुमारे 15 पौंड अधिक वाटत आहेत. आणि म्हणून, मी सुट्टीवर असताना जास्त खाण्याची ही लाज विकसित केली. मी म्हणेन की मी काही सेकंदांसाठी परत येणार नाही. किंवा मी मिष्टान्न वगळतो. किंवा मला जे हवे होते ते मी खाल्ले आणि नंतर आश्चर्यकारकपणे दोषी वाटले.
समस्या अशी आहे की अन्नाबद्दल असे वाटणे मजेदार नाही. मी माझ्या बहुतेक प्रौढ जीवनात या प्रकारच्या अपराधीपणाचा अनुभव घेतला आहे, परंतु गेल्या वर्षभरात परिस्थिती खूपच वाईट झाली आहे. मी या कालावधीत सुमारे 20 पौंड घेतले, ज्यामुळे वर्षानुवर्षे तुलनेने स्थिर वजन राखून राहिल्यानंतर मला खूप अस्वस्थ वाटू लागले. मी जे काही खाल्ले त्याबद्दल मला अपराधी वाटू लागले, जोपर्यंत मला हे समजले की ही मनाची स्थिती टिकाऊ नाही आणि मी त्यास पात्र नाही.
तुमचे शरीर स्वीकारण्यास शिकणे हे एका रात्रीत होत नाही, परंतु माझ्या मनस्थितीत लहान बदलांमुळे मोठा फरक पडला आहे. मी कधी कधी खातो त्या गोष्टींबद्दल मला दोषी वाटत नाही असे मी ढोंग करू शकत नाही, परंतु माझ्यासाठी चांगले असलेले पदार्थ माझ्या शरीरात घालण्यासाठी मी जाणीवपूर्वक प्रयत्न करतो. आणि मी त्याचे कौतुक करतो. इतर लोक वेळोवेळी भोग मानतील असे पदार्थ खाण्याच्या विचाराने लाज वाटणे माझ्यासाठी अयोग्य आहे. म्हणून मी नाही.
मी काही विशेषतः उष्मांकाच्या दिवसात 15 किलो वजन वाढवणार नाही, जरी मला पूर्वीसारखे वाटेल.
माझ्यासाठी, सुट्टीत दिले जाणारे अन्न फक्त अन्न आहे. त्यांच्यामध्ये इतर पदार्थांप्रमाणेच कॅलरी, कर्बोदके, चरबी, प्रथिने, होय, साखर असते. अर्थात, त्यांपैकी काही ट्रेंडी भोपळ्याच्या पाईप्रमाणे, विशेषतः क्षीण आहेत, परंतु त्या सर्व पाईसारखे नाहीत. माझ्याकडे सेकंद किंवा तृतीयांश असल्यास काय? हे एकदम ठीक आहे. मी काही विशेषतः उष्मांकाच्या दिवसात 15 किलो वजन वाढवणार नाही, जरी मला पूर्वीसारखे वाटेल. माझ्यासाठी ते ठीक होईल. भोपळा केक? ते ठीक होणार नाही. मी तो पाडला.
मग होय. या सुट्टीच्या मोसमातील थँक्सगिव्हिंग डिनरच्या तिसर्‍या फेरीत सहभागी होऊन मला नक्कीच आश्चर्य वाटेल आणि तुम्हालाही असेच करायचे असेल तर मी तुम्हाला मनापासून प्रोत्साहन देतो. किंवा, तुम्ही काय खात आहात हे पाहत असाल तर मी तुम्हाला पाठिंबा देईन. फक्त लक्षात ठेवा की तुम्ही जे काही करायचे ते तुम्हाला तुमचे शरीर चांगले माहीत आहे. आपण ज्या संस्कृतीत राहतो ती संस्कृती आपण काय खातो हे ठरवण्याचा प्रयत्न करू शकते किंवा आपल्याला जाऊ देण्यास लाज वाटू शकते (किंवा नाही), परंतु मी तसे करणार नाही. सुट्टीचा आनंद घ्या, जेवणाचा आनंद घ्या आणि साजरे कसे करायचे हे कोणालाही सांगू देऊ नका.
