rappascìola تغییری از کوکیا است که در Senise در شب سانتا لوسیا تهیه می شود. سنت بر این است که قدیس در تمام طول جشن خود در خیابان های شهر قدم می زند، به نشانه برکت روی کیک گندم، ذرت و انار پا می گذارد و سپس آن را برای صبحانه، مخصوصاً برای کوچکترها می خورد.
«شب XNUMX دسامبر از آنجا حرکت کردیم راپاسیولا جلوی در برای عبور شما سنت لوسیا و برای ما دوناتی بگذار که به تو برکت بدهد، ننه رزا همیشه و در هر شرایطی به ما گفته و ما همچنان به این کار ادامه می دهیم. و مطمئناً، در شب سانتا لوسیا، اگر از مقابل دروازه پینا و تک تک خانه‌های Senise عبور کنید، می‌توانید رژه‌ای از راپاسیکول را ببینید که آستانه‌های مبارک شهر را مشخص می‌کند. در واقع، رمز و راز کوکای شیرین در پشت ردپای سانتا لوسیا است…
می توانیم پینا کوچولو را تصور کنیم که چشمانش کاملا باز است، وقتی که در صبح روز سیزدهم، مادربزرگ رزا به او آموزش می دهد. rappascìola او با 'ciamba، نقش قدیس: "امسال من هم برکت دارم و برای صبحانه آماده هستم". در واقع در برخی از خانه‌ها بهانه‌ی برکت برای جلوگیری از خوردن آن توسط کوچکترها به محض انجام آن بود. باید تا صبح سنت لوسیا صبر می کردیم. نونا روزا دو روز وقت گذاشت تا به خانواده و مهمتر از همه به نوه اش رفاه و نور بدهد.به خاطر کمی بی حوصلگی نمی توانیم همه چیز را از دست بدهیم. روز اول: خیساندن گندم و ذرت. روز دوم، آهسته جوش غلات و آماده سازی. در روز سوم بالاخره صبحانه با برکت سنت لوسیا. از مادربزرگ رزا تا ماریا رزا، با عبور از پینا، سیزدهم دسامبر همیشه و در همه شرایط روز راپاسیولا و برکت سنت لوسیا است. از این پا تا پای دیگر، همیشه در حال حرکت، مانند آن که برکت می آورد. موهبتی که در مقدار بی‌نهایتی از دانه‌های طلا و سرخابی تحقق می‌یابد: دانه‌های بی‌شماری که به سوی تاریکی می‌روند تا در بهار، دانه‌های درخشان‌تری را زنده کنند. واقعاً فرقی نمی‌کند که مسیر لوسینای رومی، لومبارد لوسی یا لوسیای مسیحی باشد: این مسیر خورشید است که در تاریک‌ترین روزها فرو می‌رود تا متولد شود و دوباره رشد کند. این امر ضروری است. این مسیر یک روح زنانه است که نور می آورد و این کار را با برکت دادن یک خوشه گندم جدید، یک انار نو، یک کوچک انجام می دهد. این راه پریدن است.
سنت لوسیا
در Senise و در Pina Graziano، راپاسیولا همیشه اینطور بوده است، از مادربزرگ تا مادربزرگ، این دستور پخت است:
Rappascìola، دستور غذای مادربزرگ
مواد لازم برای هشت نفر:
500 گرم گندم
300 گرم در ذرت
1 انار
200 میلی لیتر وینکوتو
20 مغز 1 فنجان قهوه بدون شکر
150 گرم شکر
100 گرم شکلات تلخ
گردوی پوست کنده 20 عدد
روند:
بعد از ظهر، زمانی که خورشید در آستانه آغاز تاریک ترین سفر خود است، گندم و ذرت خیس می شوند. حداقل دوازده ساعت زمان بگذارید.
صبح روز بعد آنها را شسته و با آب زیاد می جوشانند. آنها زمان طولانی و آتش آهسته می خواهند.
دا پینا همیشه و در هر شرایطی از پینیاتا در نزدیکی شومینه روشن استفاده می کند.
بعد از اینکه دانه ها آبکش شدند و هنوز داغ هستند، فنجان قهوه تلخ، وینکوتو و شکر را اضافه کنید.
خوب مخلوط کنید: شکر باید حل شود و وینکوتو باید همه چیز را اضافه کند.
وقتی راپاسیولا خنک شد، انار، گردو و شکلات را اضافه کنید.
پینا همچنین مقداری از مارتینی یا لا استرگا اضافه می کند، اما مادربزرگ رزا از این بابت خیلی خوشحال نخواهد شد.
و آنقدر رنگ قرمز روشن دارد که جلوی در می ایستد و منتظر پای سانتا لوسیا است.
rappascìola پیشنهادی است که به سنت لوسیا برای دریافت برکت او داده شده است
کمی محتاط، روح مرد نیز آرزو داشت که در پیشرفت نعمت نقش داشته باشد. بنابراین، در بازیلیکاتا، اگر گندم و ذرت قند خود را از دست بدهند، راپاسیولا با اضافه کردن حبوبات تبدیل به راپاسیونا و شور می‌شود. سوپ تهیه شده در XNUMX دسامبر روز بعد خورده می شود، به این دلیل که ابتدا باید آن را بچشیم و سان سیلوسترو ciambàta را بخوریم. آن را امتحان کنید. او را برکت می دهد. رمز و راز نقش سنت لوسیا در راپاسیولا از مادربزرگ به مادربزرگ به همین منوال ادامه خواهد داشت. فدریکو والیسنتیمتفکر آشپزی و سرآشپز اهل بازیلیکاتا، در کتاب «از میز لوکانا تا بهشت» سرنخی برای ادامه سفر به جا گذاشته است: «حافظه من به دیگ پر از گندم و عسل پیوند خورده است که به آرامی در شومینه پخته شده است. صبح روز بعد، در گندم پخته شده، نقش کوچکی بود که مادرم با انگشتان دستش پنهان کرده بود. یک روز صبح که با سر و صدایش از خواب بیدار شدم به طور اتفاقی آن را کشف کردم، نگاهی به آن انداختم و دیدم که 2 انگشت روی گندم گذاشته است، اما هرگز به کسی اشاره نکردم. خوشحال شدم که در راز او شریک بودم و نظرم را در مورد آنچه مادرم تأیید می کرد بگویم که سنت لوسیا از دودکش پایین آمد و پاهای کوچکش را روی ذرت در دیگ گذاشت و نمادی فرخنده و صاحب ثروت بود. در خانه و شادی در مردان در نتیجه باید در وعده صبحانه مصرف شود.
آناناس گرازیانو
