گوشت کمی دیده می‌شد، و هر پرنده فراری در حیاط آن را برای تعطیلات نگه می‌داشت، یا من به همه افراد مهم مانند دکتر یا آووکاتو اهدا می‌کنم. مورد از capponi che Agnese در dono all'Azzecca-garbugli می فرستد: «Pigliate quei quattro capponi، poveretti! a cui dovevo tirare il collo, per il banchetto di domenica, e portateglieli; perché non bisogna mai andar con le mani vote da que' signori». Cappone برای i signori di rank، برای i giorni di festa یا برای gli ammalati: così Lucia، dopo tanto patire، accolta nella casa del sarto، a Milano، و ristorata dalla padrona di casa: «Presto presto, rimtendo stipa sotto un calderotto ، جایی که متوجه یک کاپونه خوب شدم، نان را به سمت برودو بردم و دوباره یک scodella già garnita di fette di pane را باز کردم، در نهایت توانستم آن را به لوسیا تقدیم کنم. E nel vedere la poverina a riversi a ogni cucchiaiata، si congratulava ad alta voce con se stessa».
پنل سفید و مرغ برودویک toccasana per gli ammalati که همیشه به‌عنوان یک داروی ورا و مناسب تجویز می‌شود و می‌تواند تا حد زیادی نیرو حتی ai più deboli را بازیابی کند، سوپراتو، مانند این مورد، در یک فضای ملایم و آرامش خانوادگی سرو می‌شود.
Tolti questi episodi، گوشت در انحصار اوستریاست: چه بخور اجاق گاز چه رنزو مصرف کرد all'Osteria della Luna Pienaهمراه با bicchier di vino و برای که پان چه لوی استسو دارای راکولتو در استرادا است، و به طور واقع بینانه ای تفنگ l'abitudine degli osti ad avere un piatto semper pronto، da poter servie in any moment agli avventori.
دیگر اوستریا، گوشت دیگر: پولت، مصرف دا رنزو پسرعموی ازدواج غافلگیرانه. در این مورد نی اگر یک پیاتو میخانه معمولی است که با گوشت آوانزی تهیه می شود و به زودی سرو می شود: احتمالاً sono i classici mondeghili با ریماسوگلی دی bun یا دی آروستو تهیه شده است.
به اسپوسی قول میدم لیتوگرافی. Centro Nazionale Di Studi Manzoniani (ph Marka/گروه یونیورسال تصاویر از طریق گتی ایماژ)
خوب و مرد روی زمین
ارزش نمادین cibo legato alla carità از بین نمی رود: این با شرح معجزه noci di نمونه ای است. فریار گالدینو, che nella sua semplicità rende tutta l'importanza del donare حتی کم: “E si faceva tant'olio, che ogni povero veniva a priterne, secondo il suo bisogno; Perché noi siam come il mare, cher riceve acqua da tutte le parti, e la torna a distribuire a tutti i fiumi». E ancora quello portato dai preti، با احترام به اراده کاردینال فدریگو، در quadro della peste: «Agli affamati dispensavano Minestra، تخم مرغ، نان، شراب; ad altri، stenuati da più antico digiuno، porgevano consumati، stillati، vino più generoso، riavendoli prima، se faceva di bisogno، با cose spiritose. Insieme, distribuivano vesti alle nudità più sconce e più dolorose».
یک گام چهار گامی دراماتیک صحنه‌ای که گوزوویگلیا nei palazzi dei nobili می‌پوشد: بانچتو به خانه دون رودریگو è forse il quadro che più si avvicina all'opulenza della nostra società، که در آن il cibo non manca mai ma proprio per questo troppo pesso ارزش و ogni significato را از دست می دهد.
