Πλησιάζω στην έκτη εβδομάδα (πέρασε πραγματικά τόσος καιρός;) για να επιστρέψουν τα παιδιά μου από το σχολείο ενώ εργάζονται στο σπίτι και να κοινωνικοποιούνται. Εστιάζω στο να μας κρατάω όλους ασφαλείς και υγιείς, που σημαίνει ότι μαγείρεψα και έφτιαξα μια καταιγίδα υγιεινών γευμάτων, αλλά γυμνάζομαι; Παρόλο που συνήθιζα να προπονούμαι έξι ημέρες την εβδομάδα, αυτές τις δύο πρώτες εβδομάδες, δεν ένιωθα καθόλου κίνητρο για προπόνηση.
Ο εγκέφαλός μου χρειαζόταν ένα διάλειμμα για να καταλάβει τι συνέβαινε. Χρειαζόμουν χρόνο για να αφήσω τα συναισθήματα και τους φόβους μου να εκδηλωθούν και η προπόνηση δεν ήταν σωστή. Όταν κατέβηκα στο γυμναστήριό μου στο σπίτι, σκεπτόμενος ότι το να αναγκάσω τον εαυτό μου να γυμναστώ στο σπίτι θα με βοηθούσε να νιώσω καλύτερα, απλώς μου θύμισε πόσο μου έλειπε το γυμναστήριο. Είχα σκέψεις όπως: πότε θα μπορούσα να επιστρέψω; Τι γίνεται αν η οικογένειά μου αρρωστήσει; Τι γίνεται αν αρρωστήσουμε εγώ και ο άντρας μου ταυτόχρονα και δεν υπάρχει κανείς να φροντίσει τα παιδιά μας; Κι αν δεν ξανααγκαλιάσω τους γονείς μου; Ήταν πάρα πολύ.
Την τρίτη εβδομάδα, άρχισα να αποδέχομαι και να εκτιμώ αυτό το νέο πρότυπο να επιβραδύνω, να μένω σπίτι και να περνάω χρόνο με την οικογένειά μου. Στο τέλος αυτής της εβδομάδας, ήταν επίσης όταν λάβαμε την επίσημη ανακοίνωση από τον κυβερνήτη ότι το σχολείο θα παραμείνει κλειστό για το υπόλοιπο του έτους. Έκπληκτος ήταν η πρώτη μου απάντηση, αλλά η ανακούφιση ήταν η δεύτερη. Τα πράγματα ένιωθα πολύ στον αέρα μέχρι στιγμής, και παρόλο που θα ήταν τόσο απίστευτα δύσκολο, ένιωσα καλά γνωρίζοντας τι να περιμένω και πώς να τα βγάλω πέρα.
Στην καρδιά μου, ήξερα ότι χρειαζόμουν μια νέα ρουτίνα που περιελάμβανε να αφιερώνω χρόνο. Αυτές οι πρωινές προπονήσεις ήταν κάτι περισσότερο από απλή άσκηση, και φυσικά άρχισα να νιώθω την εσωτερική έλξη του να βγάλω αυτόν τον χρόνο πίσω στον εαυτό μου. Δεδομένου ότι δεν μπορώ πλέον να πηγαίνω στο γυμναστήριο ή στο στούντιο γιόγκα CrossFit και επίσης να κάνω ταχυδακτυλουργικά τα παιδιά στο σπίτι και στη δουλειά, αυτό πρέπει να συμβεί για να εμπνευστώ για την άσκηση. άσκηση
Ξυπνάω σύντομα
Ξύπνησα στις 5:15 π.μ. για να πάω στα μαθήματα CrossFit στις 5:45 π.μ., αλλά τις δύο πρώτες εβδομάδες κοινωνικής αποστασιοποίησης, ξύπνησα αργά για να δω τις ειδήσεις και ξύπνησα μόνο μετά τις 7:00 π.μ. να επιστρέψω στο παλιό μου πρόγραμμα ύπνου - χρειάζεται πολύ εσωτερικό κίνητρο! Ξυπνώ νωρίς και γυμνάζομαι από τις 5.30 έως τις 6.15 π.μ., μετά δουλεύω από τις 6.15 έως τις 8.15 π.μ. Ή τώρα που ο καιρός ζεσταίνει, πηγαίνω στη δουλειά μόνο από τις 5:15 έως τις 7:30, μετά πηγαίνω για ένα τρέξιμο. Η άσκηση το πρωί και το να αφιερώνω χρόνο για να μείνω μόνος μου βοήθησε πραγματικά να βάλω το κεφάλι μου στη σωστή θέση για μια πιο χαρούμενη και παραγωγική μέρα.
Το εβδομαδιαίο πρόγραμμα προπόνησής μου δεν είναι τόσο άκαμπτο
Καθώς ξυπνάω νωρίς την Κυριακή έως την Παρασκευή για να ασκηθώ, δίνω στον εαυτό μου την ελευθερία να πάρω περισσότερες διακοπές. Βλέπω πώς νιώθω το προηγούμενο βράδυ, βάζω το ξυπνητήρι αν θέλω να ασκηθώ και μέχρι στιγμής σημαίνει τρεις έως πέντε προπονήσεις την εβδομάδα. Είναι ωραίο να τιμώ το σώμα μου αντί να τηρώ ένα αυστηρό πρόγραμμα. Αν πίεζα τον εαυτό μου να προπονούμαι έξι ημέρες την εβδομάδα, θα ένιωθα πολύ λιγότερο κίνητρο και πιθανότατα δεν θα ήθελα να προπονηθώ καθόλου. Αλλά ποιος ξέρει; Ίσως μετατραπεί σε επιθυμία να δουλεύω έξι ημέρες την εβδομάδα όπως έκανα πριν.
Σχεδιάζω την προπόνησή μου την προηγούμενη μέρα
Μέρος της ευκολίας των μαθημάτων μου στο CrossFit ήταν ότι οι προπονητές σχεδίασαν το πρόγραμμα και απλώς με καθοδήγησαν. Δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω παρά να συστηθώ. Προσπάθησα να μπω στο γυμναστήριο του σπιτιού μου τις πρώτες μέρες χωρίς σχέδιο και πέρασα 10 λεπτά προσπαθώντας να αποφασίσω τι να κάνω, κάτι που κατέληξε να εκτρέψει τον ενθουσιασμό μου για αυτό. # 39; προπόνηση - ήταν σαν αγγαρεία.
Έχω ένα ημερολόγιο εκπαίδευσης (το οποίο κρατάω χρόνια) και την προηγούμενη μέρα, οπότε άρχισα να γράφω την εκπαίδευση που πρόκειται να κάνω. Οι προπονητές μου δημοσίευσαν το πρόγραμμα την προηγούμενη μέρα, οπότε μερικές φορές το αναζητώ για έμπνευση. Παίρνω τον εξοπλισμό που χρειάζομαι (που είναι συνήθως μόνο ένα ζευγάρι βαράκια, ένα σχοινάκι ή μια καρέκλα), βάζω τα ρούχα μου στο μπάνιο και φροντίζω να φέρω κάλτσες, παντόφλες και ένα γεμάτο μπουκάλι νερό. Έτσι το μόνο που χρειάζεται να κάνω το πρωί είναι να ξυπνήσω, να ντυθώ, να βάλω μουσική και να κινηθώ.
Το κρατώ απλό
Δεν έχω πλέον ανταγωνισμό από άλλους ανθρώπους που ρέψουν πιο γρήγορα από εμένα ή που σηκώνουν μεγαλύτερα βάρη για να με πιέσουν, και αυτός είναι εν μέρει ο λόγος που ήμουν τόσο στενοχωρημένος που δεν μπορούσα να πάω στο γυμναστήριό μου. Φοβόταν ότι δεν μπορούσε να διατηρήσει το ίδιο επίπεδο φυσικής κατάστασης που είχε συγκεντρώσει όλα αυτά τα χρόνια επειδή δεν είχε αυτό το κίνητρο της κοινότητας. Επίσης δεν έχω πρόσβαση στον ίδιο εξοπλισμό και έντονες προπονήσεις: μπάρα και κωπηλάτη, μου λείπεις!
Μετά είπα τελικά, "Ποιος νοιάζεται;" Συνειδητοποίησα ότι κάτι ήταν καλύτερο από το τίποτα και ότι οι προπονήσεις μου πλέον εξυπηρετούν διαφορετικό σκοπό. Θα πρέπει να είναι πιο μαλακά και πιο απλά ώστε να εμπνευστώ να τα κάνω και πρέπει να με κάνουν να νιώθω καλύτερα, όχι χειρότερα.
Αυτή την πρώτη εβδομάδα πίσω στην προπόνηση, εκτός από κάποιες πρωινές προπονήσεις, περπάτησα επίσης πολύ. Δεσμεύτηκα να περπατάω τρία μίλια την ημέρα γιατί ήξερα ότι μπορούσα να συνεχίσω και εγώ. Το να πηγαίνω δύο βόλτες με την οικογένειά μου έγινε μια νέα καθημερινή συνήθεια, και μπορούσα ακόμη και να περπατήσω μέσα αν έβρεχε (κρέμαζα μια παλιά ταινία στο όρθιο γραφείο μου). Ένιωσα επίσης περισσότερη έμπνευση για να κάνω 10 λεπτά γιόγκα εδώ κι εκεί γιατί οι απαλές διατάσεις μου έκαναν πολύ καλό, και αυτό ήταν κάτι άλλο που μπορούσα να κάνω. ενώ τα παιδιά μου και τα σκυλιά μου σέρνονταν από πάνω μου με την οικογένεια μου.
Όταν εμπνέομαι να κάνω μια προπόνηση 45 λεπτών το πρωί, διατηρώ αυτές τις προπονήσεις πολύ βασικές και όχι τόσο έντονες όσο οι προπονήσεις CrossFit που έκανα πριν. Ξεκινάω με ένα πεντάλεπτο ζέσταμα γιόγκα και μετά με προπόνηση EMOM 20 λεπτών, επιλέγοντας μόνο τέσσερις ή πέντε κινήσεις. Για παράδειγμα, θα κάνω burpees, deadlifts με βάρη, sliders σε σανίδες, βάρη με αλτήρες και πιέσεις ώμων. Μετά από αυτό, κάνω τέσσερα σετ των πέντε υποβοηθούμενων έλξεων, 10 έλξεων και 15 έλξεων. Αυτές είναι τρεις κινήσεις στις οποίες αποφάσισα να εστιάσω ως προσωπική πρόκληση για να δω πόσο δυνατός γίνομαι - με κάνει να ξυπνάω! Μετά κάνω λίγη γιόγκα. Είναι απλό, εύκολο να το ακολουθήσω, και παρόλο που δουλεύω το σώμα μου, η απλότητα της προπόνησης λειτουργεί ως ένα είδος μεσολάβησης για να αφήσω τις σκέψεις μου να ηρεμήσουν.
Παραμένω θετικός
Όπου μένω, η κοινωνική απόσταση πρέπει να γίνει μέχρι τα μέσα Μαΐου, αλλά έχω προετοιμαστεί ψυχικά για να διαρκέσει. Και ενώ έχω ακόμα τις στιγμές μου που κάτι θα με πυροβολήσει και θα με κάνει να κλάψω, προσπαθώ να παραμένω θετική, να θυμάμαι να το παίρνω μια μέρα τη φορά. Αυτές οι πρωινές προπονήσεις τις τελευταίες τρεις εβδομάδες ήταν πολύ καλές για την ψυχική μου υγεία. Αλλά αν είμαι πολύ κουρασμένη και θέλω να κοιμηθώ, ή αν ένα από τα παιδιά μου με διακόπτει και θέλει να τους διαβάσω μια ιστορία ή να τους φτιάξω τηγανίτες με μπανάνα, η εκπαίδευσή μου δεν γίνεται και συμφωνώ με αυτό.
Ξέρω ότι αυτό είναι μόνο προσωρινό και επειδή η οικογένειά μου και εγώ είμαστε καλά στην υγεία μας, είμαι τόσο ευγνώμων που δεν μπήκα στον κόπο να χάσω μια προπόνηση. Αύριο είναι άλλη μια μέρα και άλλη μια ευκαιρία να κάνετε burpees ή χαιρετισμούς στον ήλιο. Όταν αναπολώ αυτή την περίοδο της ζωής μου, δεν θέλω να θυμάμαι πόσο αγχωμένος ήμουν επειδή δεν έκανα προπόνηση. Θέλω να φανταστώ όλες τις ιδιαίτερες στιγμές που μοιράστηκα με την οικογένειά μου και πώς, για μια φορά στη ζωή μου, ήταν εντάξει να επιβραδύνω και να απολαμβάνω τα μικρά πράγματα.
