Από τη γέννηση της μικρότερης κόρης μου, έχω αυτό το συναίσθημα παλλόμενου στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου: πρέπει να κάνω ένα ακόμη μωρό;
Για περίπου 397 λόγους για τους οποίους δεν έπρεπε να αποκαλύψω, ο σύζυγός μου και εγώ αποφασίσαμε ότι η οικογένειά μας ήταν πλήρης με δύο παιδιά, και παρόλα αυτά έπρεπε να αμφισβητήσω την απόφασή μας σε εβδομαδιαία, μερικές φορές καθημερινή βάση.
Προφανώς, αρνούμαι να επιτρέψω σε κανέναν να αφαιρέσει οποιοδήποτε ξένο αντικείμενο από τον κόλπο μου χωρίς την υπόσχεση τρίμηνης άδειας μητρότητας.
Έγειρα πάνω από ένα αλλιώτικο βάζο με μακαρόνια και τυρί ενώ τα παιδιά μου ούρλιαζαν για πίτσα (λόγος # 43), ωστόσο μια διαφήμιση πάνας Pampers έλαμπε στις ωοθήκες μου. Ψιθύριζα στον άντρα μου γιατί Είμαι πάντα αυτός που πρέπει να βιάζεται στην ουρά στις 7 το πρωί για να εγγραφεί στα μαθήματα γυμναστηρίου προσχολικής ηλικίας όπως ήταν Χάμιλτον εισιτήρια (λόγος # 219), και όμως κάθε φορά που ένας φίλος ανακοίνωνε ότι κάνουν τρίτο μωρό, έλαμπαν από ζήλια. Θα βλέπατε ένα κενό φύλλο εργασίας με χρωματική κωδικοποίηση που θα απαριθμούσε τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους θα έπρεπε να χειριζόμαστε τις μεταγραφές και τις εγκαταλείψεις σε δύο διαφορετικά σχολεία (αιτία # 396), και ωστόσο η θέα μιας γυναίκας που θηλάζει το νεογέννητο μωρό της που γεννήθηκε σε ένα παγκάκι στο πάρκο θα με αποδυνάμωσε τα γόνατα. Θα σκεφτόμουν πώς θα χρειαζόμασταν σίγουρα ένα νέο διαμέρισμα (λόγος # 3) και ένα νέο αυτοκίνητο (λόγος # 2), ίσως ακόμη και ένα μίνι βαν (λόγος # 1) - αν είχαμε ένα τρίτο παιδί, ωστόσο, είχε αυτό το τράβηγμα νιώθοντας μέσα μου.καρδιά που πρέπει.
Κάποιες μέρες η επιθυμία μου για ένα άλλο μωρό ήταν τόσο έντονη που έλεγα απαλά κάτω από την ανάσα μου σηκώνοντας τη γροθιά μου, «ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ!»
Μέσα σε μια φρενίτιδα πυγμής και εσωτερικής μονολογίας, κατάλαβα ότι το εννοούσε. Ήταν πραγματικά έτοιμος να το κάνει αυτό! Ήμουν έτοιμη να κάνω άλλο ένα μωρό!
Ήμουν έτοιμη να κάνω άλλο ένα μωρό. . . απόψε!
Το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν, ξέρετε, να ειδοποιήσω γρήγορα τον άντρα μου. Α, sh * t, και κόντεψα να ξεχάσω: θα έπρεπε απλώς να αφαιρέσω το IUD!
«F * ck», μουρμούρισα μέσα μου. Γιατί εδώ με χτύπησε. Δεν επρόκειτο ποτέ να κάνω μωρό γιατί η ιδέα των υλικοτεχνικών προσπαθειών να προγραμματίσω ένα ραντεβού με τον μαιευτήρα μου που δεν έρχεται σε αντίθεση με καμία συνάντηση εργασίας, για να συντονίσω πότε θα μπορούσα να δανειστώ το αυτοκίνητο του συζύγου μου και να οδηγήσω allll Ο τρόπος στο κέντρο της πόλης ήταν δικαίως το τελευταίο πράγμα που ήθελα να ασχοληθώ στη μακρά λίστα μου με πράγματα που πρέπει να κάνω.
Δεν πειράζει που πρέπει να κάθομαι χωρίς παντελόνι, με τα πόδια στους αναβολείς όσο ο γιατρός ψάχνει για τη μικρή ενδομήτρια συσκευή. ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ. Προφανώς, αρνούμαι να επιτρέψω σε κανέναν να αφαιρέσει οποιοδήποτε ξένο αντικείμενο από τον κόλπο μου χωρίς την υπόσχεση τρίμηνης άδειας μητρότητας.
Έτσι, ακριβώς έτσι, συνειδητοποίησα, ψυχρά και σκληρά, ότι δεν θα έκανα πια μωρά.
Είναι σαν να έχει μπει ένα μαγικό τζίνι στους κολπικούς μας λαμπτήρες που, αντί να εκπληρώσει ευχές, αρνείται να μας επιτρέψει να πάρουμε απερίσκεπτες αποφάσεις για τη δυναμική της οικογένειάς μας.
Οι ώμοι μου τεντώθηκαν και μόνο στη σκέψη ότι έπρεπε να κάνω ένα άβολο τηλεφώνημα για να κάνω κάτι άβολο που θα με ανάγκαζε να πάω σε ένα άβολο μέρος μια άβολη μέρα σε μια άβολη ώρα. Φανταστείτε πώς θα αντιδρούσε το σώμα μου αν έμενα έγκυος και έπρεπε, τουλάχιστον, να φύγω 15 μη πρακτικά ιατρικά ραντεβού τους επόμενους εννέα μήνες. (Αλλά, αυτό είναι υπέροχο, οι γυναίκες στην Αμερική χρειάζεται να δουν το γιατρό τους μόνο μία φορά μετά τον τοκετό, παρόλο που πιθανώς έχουν κάποιο είδος μη διαγνωσμένου επιλόχειου άγχους ή κατάθλιψης! Αλλά είναι για άλλη μια μέρα! Ή για πάντα! Και φανταστείτε πώς θα τα αντιμετώπιζα όλα τα άλλα ενοχλητικά πράγματα που έρχονται με το να κάνω ένα μωρό και μετά ένα μικρό παιδί και μετά ένα παιδί που κάνει τον εγκέφαλό μου να κοιμάται και έχει μια κατάσταση αμνησίας τόσο νοσταλγική για τα μωρά που στην πραγματικότητα σχεδιάζει να κάνει άλλο ένα!
Ήταν όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρο ένα ξύπνημα. Δεν ήμουν έτοιμος να ξανακάνω όλη αυτή τη δουλειά. Πήγαινε σε όλες αυτές τις προσπάθειες. Εξακολουθώ να χτυπάω το ρολόι του γονέα και δεν μου αρέσει να δουλεύω υπερωρίες.
Το να αποκαλώ το σπιράλ μου μια μορφή αντισύλληψης είναι υποτιμητικό. Όχι μόνο εμποδίζει γυναίκες σαν εμένα να κάνουν μωρά αυτή τη στιγμή (αλλά φωνάζει που δεν κάνουν πολύ σεξ γι' αυτό!), αλλά ελέγχει όλα αυτά τα υποθετικά μελλοντικά μωρά που ονειρευόμαστε να γίνουν πραγματικότητα. Είναι σαν να έχει μπει ένα μαγικό τζίνι στους κολπικούς μας λαμπτήρες που, αντί να εκπληρώσει ευχές, αρνείται να μας επιτρέψει να πάρουμε απερίσκεπτες αποφάσεις για τη δυναμική της οικογένειάς μας.
Λοιπόν, αγαπητές μητέρες, αν αναρωτιέστε αν πρέπει να αποκτήσετε αυτό το «τελευταίο» μωρό, προχωρήστε και προσθέστε το στη λίστα εργασιών σας για ένα ραντεβού για την αφαίρεση του IUD. Κατά προτίμηση στο ιατρείο ενός OB-GYN με περισσότερα από 25 λεπτά, 45 λεπτά κίνησης σε ώρες αιχμής και ένα που είναι διαθέσιμο μόνο την Τρίτη, όταν έχουν ήδη προγραμματιστεί τρεις μόνιμες εβδομαδιαίες συναντήσεις. ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!
Ή, ξέρεις, δεν μπορείς. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.
Πηγή εικόνας: Getty / MoMo Productions
