Abbiamo прыгатаваны piatti che sanno di brezza marina come le Мафальдэ з канкільі, манга і ваніллю (ci sono so piaciute che abbiamo scelte por la copertina) e la Millefoglie de carasau з крэмам меланзан і гамберы росі; і прыходзіць вецер з гары Рызота з мірцілі, яшчэ і гарганзолай і арыгінал Trota all'amaretto са шпінатам і портулаком.
L'Italia Mangia (Sempre) Meglio: L'appuntamento per imparare a riconoscere la qualità dei prodotti-ікона італьянскага густу, якой прысвечаны гэты месяц Буфала Мацарэла Кампана PDO і быў Burrata de Andria PGI, Што я таксама герой некаторых ricette fuori degli schemi: avete mai try the mozzarella di bufala con lo zucchero e le ciliegie? І буррата ў брода?
Siamo andati in raccogliere Чыпала дэ Тропеа У патрэбны момант мы рады быць асцярожнымі ў этычным плане, прытрымліваючыся правільнай лініі для меню, якое адпавядае нашаму густу, але мы нясем адказнасць за навакольнае асяроддзе і чалавека.
Маёнтак азначае soprattutto вытанчаная садавіна і расліннасцьНеўзабаве наша рэгіянальная кухня атрымае наступнае начынне, прапанаванае з новымі аббінаментамі: цукіні, цыполе, памодоры імбаціці, а таксама цэтрыолі і песчэ з страчатэла і ндуя.
Nei nostri viaggi gastronomici siamo approdati a Жэнева by scoprire i posti più buoni dove mangiare. Амальфітанскае ўзбярэжжа, зноў жа, venusta da noi: Крыстафора Трапанішэф-повар гатэля Caruso di Ravello, які толькі што адкрыў новы рэстаран Belvedere, падрыхтаваў нашу кухню і яе п'ятці, сучасны выраз міжземнаморскай традыцыі.
Потевано манкай гэта марожанае у-эль- пазбавіцца ад смеху? Il primo trionfa in abbinamento alla frutta di stagione in paste frolle, impasti lievitati e meringue. Раптам выпрабаванне фокачча з марозівамрыба і лампоні, фісташкі і свежае духмянае піва.
Дружны, лёгкі, апетытны, insalate riso the trovate стан у неапублікаваным рэжыме з tutti і consigli для падрыхтоўкі (загадзя) і захавання meglio. нарэшце? Апырскайце гіячата (Fatto a regola d'arte e ва ўсіх версіях) per insieme tost for this new estate!
Рэдактар дырэктара
«Калі мне было каля шасці гадоў, і я быў у першым рэйсе ў Калабрыі. Гэта была доўгая паездка на маміным Fiat 600, сіняга колеру. Ён гарэў амаль увесь час, відаць у булёне. Мы ўвайшлі ў Італію з finestrini aperti e la musica a tutto spiano che si ascoltava con le cassette (per lo più i Doors e De Gregori). Non c'erano le cinture, si mangiava in auto падчас спуску з Мілана ў Катандзара. З астатніх у той час мой бацька Карла (чалавек, які вырас са мной і мужам маёй маці) назаўжды быў у Індыі на чатырох вуліцах Даяны, літаральна па ўсім свеце. A me però quell’attraversamento dell’Italia mi sembrava già il mondo. Мы прыбываем у Віба-Валентыю, горад нашага паходжання, і знаходзім нашых бацькоў. La mattina mi svegliavo prestissimo e trovavo le due zie, entrembe de nome Pina, che tiravano la pasta. Перавярніце ў наступны раз, калі мы будзем рыхтаваць фрытату са спагецці першага дня, каб мы маглі справіцца з гэтым у тым жа пакоі. Той, хто фарматаваў гастранамічны Рычард, мая Мадлен і той, хто рыхтаваў фрытату, думалі пра належнага падпісанта, які не гатаваў піколь і джэнтылі. Chiacchieravamo tutte раніцай. Скажы што-небудзь, поі, так як у мяне быў гэты год? Мой какалявана быў «міланскім дзіцём, якое заўсёды вяртае пастыну», і з макрабіётычным тлушчам, lì у гэтай калабрыйскай кухні, я sono sentita in paradise. І неўзабаве надышоў дзень pomodori secchi. Stenderli на сонца, калі ancora не было cocente, адзін за адным, і poi nei giorni будзе працягваць ўрывацца ў яго. "Questa è la Calabria, ma è solo un fremmento di istante delle cose meravigliose que succedono en questo Paese en una mattina d'estate."
